Links Inloggen
Naar begin van de pagina
Home

Bijbelindex

Oude Testament
Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Jozua
Rechters
Ruth
1 Samuël
2 Samuël
1 Keunenks
2 Keunenks
1 Kronieken
2 Kronieken
Gebed van Manasse
Ezra
Nehemia

Deuterocanonieken
Tobit
Judit
Ester
1 Makkabeeërs
2 Makkabeeërs
Job
Psaalms
Spreuken
Predeker
t Hoog Laid van Laifde
Wieshaid
Wieshaid van Jezus Sirach
Jesaja
Jeremia
Kloaglaiden
Baruch
Braif van Jeremia
Ezechiël
Daniël
Aanvullens bie Daniël
Hosea
Joël
Amos
Obadja
Jona
Micha
Nahum
Habakuk
Sefanja
Haggai
Zacharia
Maleachi

Nieuwe Testament
t Evengelie volgens Matteüs
t Evengelie volgens Marcus
t Evengelie volgens Lucas
t Evengelie volgens Johannes
Handelingen van apostels
Braif aan Romaainen
Eerste braif aan Korintiërs
Twijde braif aan Korintiërs
Braif aan Galoaten
Braif aan Efezers
Braif aan Filippiërs
Braif aan Kolossers
Eerste braif aan Tessalonikers
Twijde braif aan Tessalonikers
Eerste braif aan Timoteüs
Twijde braif aan Timoteüs
Braif aan Titus
Braif aan Filemon
Braif aan Hebreeërs
Braif van Jakobus
Eerste braif van Petrus
Twijde braif van Petrus
Eerste braif van Johannes
Twijde braif van Johannes
Daarde braif van Johannes
Braif van Judas
Openboaren van Johannes
Wieshaid ALLENNEG WIESHAID IS OORSPRONG VAN LEVEN
Dij gerechteghaid zöcht, zel leven (1:1-2:24)   
Wat rechtveerdegen en goddelozen overkomt, mit nkander vergeleken (3:1-5:23)   

KEUNENK SALOMO ZIEN LOFREDE OP WIESHAID
Wieshaid mout je in eren holden (6:1-21)   
Loflaid op wieshaid (6:22-8:16)   
Salomo zien beden om wieshaid (8:17-9:17)   

WIESHAID IN GESCHIEDENIS VAN ISRAËL EN EGYPTE
Van scheppen òf, aan oettocht tou (9:18-10:21)   
Wotter: zegen veur Israël, ploag veur Egypte (11:1-14)   
Hou God straft en woarom (11:15-12:27)   
Onwieshaid van ofgodendainst (13:1-15:19)   
Baisten: ploag veur Egypte, zegen veur Israël (16:1-4)   
Slangen en aander maal goud: ploag veur Egypte, mor Israël wordt red (16:5-14)   
Hemelvuur veur Egypte, hemelbrood veur Israël (16:15-29)   
Duustern en licht: ploag veur Egypte, redden veur Israël (17:1-18:4)   
Dood: ploag veur Egypte, mor Israël wordt zegend (18:5-25)   
Oettocht: ondergang veur Egypte, redden veur Israël (19:1-22)   

Hemelvuur veur Egypte, hemelbrood veur Israël (16:15-29)

Wieshaid 16


15 Aan joen haand vaalt nait te ontkommen. 16 Goddelozen dij joe kennen wollen, werden tamtaaierd deur joen machtege aarm. Ze werden achternoazeten deur ongeheurde dunderbuien, hoagel en slagregens, ze werden verteerd deur vuur oet hemel. 17 En t mainst wonderboarlieke van ales is nog wel: in t wotter dat aans ales oetdooft, kreeg t vuur nog meer kracht. Want noatuur stridt aan rechtveerdege zien kaant. 18 Nou ais werden vlammen temperd dat baisten dij op goddelozen ofstuurd wazzen nait verbraandden, dat mensken t onder t verstand kriegen zollen dat ze deur God zien oordail bedraaigd werden, 19 den weer sluigen vlammen ongeheurd hoog op, alderdeegs midden in t wotter, dat t gewas van t zundege laand verrinnewaaierd wer. 20 Mor doar tegenover heb ie joen volk engelnspies te eten geven. Ie gavven heur brood tou hemel oet, kloar en aal, alderheerlekst eten en aangenoam veur elk dij t pruifde. 21 Dat eten muik joen goudens veur joen kinder zichtboar. t Schikte zok noar wènsen van de bruker en veraanderde zodounde in wat elk mor wol. 22 Al zag t ter net zo oet as snij en ies, t was bestand tegen vuur en smolt nait. Dat mos heur dudelk moaken dat vrucht van t laand van heur vijanden vernaild was deur vuur dat alderdeegs in hoagelbuien braandde en weerlichtte in slagregens, 23 mor dat dat vuur ook zien kracht minderde om te zörgen dat rechtveerdegen te eten haren. 24 Joa, scheppen staait in dainst van joe, dij heur moakt het. Zai bruukt heur krachten om rechtveerdegen te stravven, mor bruukt ze ook om goud te doun aan heur dij op joe vertraauwen. 25 Doarom het scheppen zok doudestieds dainstboar moakt aan t eten dat ie roem en rij gavven, deur elke keer weer te veraandern, om elk dij verlet haar te geven wat e vruig. 26 Zo mozzen joen kinder, Heer, dij ie laif haren, inzain dat n mensk nait vud wordt deur alderhande gewazzen, mor dat t joen woord is dat elk in leven holdt dij op joe vertraauwt. 27 t Eten, dat alderdeegs tegen vuur bestand was, verswon mor zo deur waarmte van t eerste zunlicht. 28 Doar mout wie van leren om joe te daanken veurdat zun opgaait en joe aan te roupen veurdat mörgenlicht aanbrekt. 29 Want hai dij nait daankt, zugt zien hoop votsmelten as riep bie winterdag, t stroomt vot as verspilderd wotter.